Σαν την πατρίδα σου άλλη δεν έχει
Υπάρχουν πολλών ειδών αγάπες στην ζωή ενός ανθρώπου. Μία από αυτές η πιο ιερή είναι και η αγάπη προς την πατρίδα. Το συναίσθημα που νιώθεις για την χώρα που γεννήθηκες, μεγάλωσες και με την ιστορία και τις αξίες της, σύμφωνα με τις οποίες γαλουχήθηκες. Δεν μιλώ για το συναίσθημα ανωτερότητας απέναντι σε άλλες χώρες. Ούτε για μια υπερηφάνεια επιδεικτική και αλαζονική. Μιλώ για ένα συναίσθημα καθαρό και αγνό που μοιάζει με την πατρική και μητρική αγάπη. Για την προστατευτική διάθεση που σου δημιουργείται, όταν αντιληφθείς ότι το αντικείμενο ή υποκείμενο της αγάπης σου κινδυνεύει. Και οι κίνδυνοι μπορεί να είναι λογιών λογιών. Οι χειρότεροι είναι εκείνοι που προέρχονται εκ των έσω. Οι πιο εφιαλτικοί είναι εκείνοι που πηγάζουν από τα χέρια που θα σου διασφάλιζαν την μακροβιότητα και την αξιοπρέπειά σου. Από τα χέρια που εμπιστεύτηκες και σε πρόδωσαν. Τις ώρες αυτές, τις κρίσιμες, που απειλείται η πολιτιστική κληρονομιά σου, τα σύνορά σου, η ειρήνη σ