Η θάλασσα
Σε περίοδο συννεφιάς ή χαμηλού βαρομετρικού η θάλασσα δεν μπορεί να διατηρήσει μια υψηλή θερμοκρασία. Έχει ανάγκη από μια πηγή φωτός και θερμότητας για ν'ανακτήσει την ζεστασιά της και να προ(σ)καλέσει στη αγκαλιά της όσους τη λαχταρούν. (Αν και πολλές φορές βουτάει κανείς στα δροσερά νερά της για να καταλαγιάσει την φλόγα που τον καίει). Το να την χαζεύεις όταν είναι κρύα είναι ευχάριστο,το να την λησμονάς όμως είναι αποκαρδιωτικό! Η θάλασσα λοιπόν έχει ανάγκη τον ήλιο της, εξαρτάται από αυτόν, πρέπει να λάβει για να προσφέρει: ερωτικούς ψιθύρους,σαγηνευτικές υποσχέσεις,λάγνα χάδια και ατελείωτη ονειροπόληση... Η υγρή μαγεία της είναι στενά συνυφασμένη με τη φλογερή ιδιοσυγκρασία εκείνου και χωρίς το μοναδικό αμοιβαίο αλισβερίσι τους τίποτα δεν μπορεί ν'ανθίσει και να διατηρήσει την ομορφιά του. Το κύμα της που σκάει στην αμμουδιά νοσταλγεί, περιμένει, επανέρχεται ρυθμικά αναζητώντας την λάμψη και το θερμό του άγγιγμα. ~