Κάθε βράδυ

Κάθε βράδυ με σκοτώνω με στυγνότητα

Και κάθε ξημέρωμα με ξεγελάω ότι είμαι ακόμα ζωντανή.

Κάθε βράδυ σε σημαδεύω με ακρίβεια και κάθε πρωί,

φιλάω τις πληγές σου ευλαβικά.

Κάθε μέρα με ανασταίνω μεθοδικά

Με βγάζω στον κόσμο έξω με τα μάτια ανοιχτά και την ψυχή δεμένη κόμπο.

Με ταίζω ελπίδα και με γεμίζω προσδοκία

Για ν' αντέξω ως το βράδυ που με λαγνεία θα με κόψω πάλι κομμάτια

Και θα με σκορπίσω χωρίς ενοχές.

Κάθε μέρα σε ξεθάβω και σε παίρνω μαζί μου

Σε βαφτίζω αγάπη, σε φωνάζω έτσι, σε γεμίζω φιλιά κι αγκαλιές

Σε μυρίζω.. σε γεύομαι.

Ως το βράδυ που θα σε αφομοιώσω πάλι μέσα μου, θα χωρέσω εσένα..

Πεθαμένο ήδη στο δικό μου άψυχο σώμα..


Δύο νεκροί σε κάθε βράδυ μου

Ένα βράδυ πρέπει ν' αποφασίσω

Ποιόν θ' αφήσω από τους δύο μας να ζήσει

Και ποιόν θα χωρέσω στον τάφο της καρδιάς μου


Ένα βράδυ από αυτά που θα έρθουνε

Πρέπει να θυσιάσω τον πιο αδύναμο

Και να ελευθερώσω τον πιο δυνατό.


Αυτόν που την επόμενη μέρα το πρωί

Δεν θα χρειαστεί να ψάξει για το άλλο του μισό

Αυτόν που θα είναι ολόκληρος νεκρός 

Και όχι σχεδόν ζωντανός


~ Κάθε βράδυ ~

Μπέττυ Κούτσιου

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο