Το Χριστόψωμο α'μέρος
Μεταξύ των πολλών δημωδών τύπων,τους οποίους θα έχωσι να εκμεταλλευθώσιν οι μέλλοντες διηγηματογράφοι μας,διαπρεπή κατέχει θέσιν η κακή πενθερά,ως και η κακή μητρυιά.Περί μητρυιάς άλλωστε θα αποπειραθώ να διαλάβω τινά,προς εποικοδόμησιν των αναγνωστών μου. Περί μιας κακής πενθεράς σήμερον ο λόγος. Εις τι έπταιεν η ατυχής νέα Διαλεχτή,ούτως ωνομάζετο, θυγάτηρ του Κασσανδρέως μπάρμπα Μανώλη,μεταναστεύσαντος κατά την Ελληνικήν Επανάστασιν εις μίαν των νήσων του Αιγαίου. Εις τις έπταιεν αν ήτο στείρα και άτεκνος;Είχε νυμφευθή προ επταετίας,έκτοτε δις μετέβη εις τα λουτρά της Αιδηψού,πεντάκις της έδωκαν να πίη διάφορα τελεσιουργά βότανα,εις μάτην, η γη έμενεν άγονος.Δύο ή τρεις γύφτισσαι της έδωκαν να φορέση περίαπτα θαυματουργά περί τας μασχάλας,ειπούσαι αυτή,ότι τούτο ήτο το μόνον μέσον,όπως γεννήση,και μάλιστα υιόν.Τέλος καλόγηρος τις Σινα'ί'της τη εδώρησεν ηγιασμένον κομβολόγιον,ειπών αυτή να το βαπτίζη και να πίνη το ύδωρ.Τα πάντα μάταια. Επί τέλους με την απελπισίαν