Ηθική Φιλοσοφία

 Μ’ όλον τούτο ζητώ άδειαν εδώ να εκθέσω μιαν αλήθειαν. Την σήμερον η Ελλάς τρέφει και περιποιείται δύο ελαττώματα, τα πλέον ανοίκεια εις την δόξαν της. Αυτή κυριεύεται κατά κράτος από την υπόληψιν και την αμέλειαν της αρχαιότητος. Η πρώτη τής εγέννησεν εκείνην την ακμαίαν πρόληψιν, ότι όσα εφεύρηκαν ή καλλιέργησαν οι παλαιοί, όλα γενναία, όλα ακριβή, και η δευτέρα της επροξένησε την σπάνιν, ή μάλιστα την ερημίαν των περισσοτέρων παλαιών συγγραμμάτων. Δεν φθάνει.
 Η πρόληψις έπειτα τής εφύτρωσεν ένα άσπονδον μίσος εναντίον πάντων των νεωτέρων, και η σπάνις την εγύμνωσεν σχεδόν από όλας τας κεφαλαιωδεστέρας ειδήσεις των παλαιών. Τώρα εγώ μηδ’ αμφιβάλλω πως όταν η αλήθεια κρούεται ή με την πρόληψιν ή με την φιλοτιμίαν, και μάλιστα όταν ανατρέπει το συμφέρον, να μη θεραπεύει όλους· μ’ όλον τούτο ούτε ημπορώ να την αποσιωπήσω.
 Θαυμαστοί εστάθησαν οι αρχαίοι, διατί αυτοί μέρος της παιδείας εφεύρηκαν και μέρος εξηκρίβωσαν. Αυτοί πρέπει να ευφημίζονται καθό οι πρώτοι εφευρεταί, ή οι πρώτοι διορθωταί των πραγμάτων· και τόσον περισσότερον, όσον ήσαν υστερημένοι την βοήθειαν των νεοεφευρημένων μέσων και από την ευπορίαν από την ευκολίαν του βίου. (...)
Ιώσηπος Μοισιόδαξ

found on aplithelp.com